Magna Charta Universitatum zawiera zasady wolności akademickiej i autonomii instytucjonalnej, a dokument ten przez międzynarodowe środowisko uniwersyteckie nazywany jest standardem w przynależności do międzynarodowej społeczności, podzielającej te same wartości i cele akademickie. Dokument określa zarówno rolę uniwersytetu jako instytucji, wokół której koncentruje się życie społeczne jak i precyzuje podstawowe zasady, które muszą stanowić podstawę działalności uniwersytetu. Sygnatariusze „Magna Charta Universitatum" zobowiązują się strzec akademickich wartości tolerancji, szacunku i otwartości. Uczelnie w duchu bolońskich postanowień mają być centrum życia społecznego i miejscem spotkań ucznia z mistrzem. Uczelnie zobowiązują się też stworzyć jednolity system oceniania i promowania, co ma ułatwić zatrudnienie absolwentów za granicą oraz ich pracę naukową w innych uczelniach. Mają też wypracować identyczny system kształcenia w oparciu o studia licencjackie i magisterskie. Efektem tych działań ma być wspólny obszar szkolnictwa wyższego, niezależny od podziałów politycznych, kulturowych i językowych.